De Volkskrant publiceerde vanmorgen een open brief van de ondernemingsraden van zeventien bedrijven uit de chemie- en staalsector. De ondernemingsraden maken zich zorgen over het beeld dat ontstaat over de industrie als grote vervuiler. De consument wijst steeds vaker naar de industrie als het gaat om klimaatmaatregelen. De zeventien bedrijven vrezen dat met de eenzijdige invoering van een CO2-taks de industrie uit Nederland vertrekt, wat niet beter is voor het milieu.
Uit de brief:
Het is terecht dat er veel aandacht is voor klimaat, energie en CO2-reductie. Maar het is niet terecht dat onze bedrijven worden weggezet als āde grote vervuilersā. Niet alleen omdat wij producten maken die onze klanten nodig hebben, maar ook omdat juist onze bedrijven binnen Europa nu al voorop lopen in energie-efficiĆ«ntie en lage CO2-uitstoot per eenheid product.
Ook ons gaan CO2-reductie en verduurzaming aan het hart. Sterker nog, omdat onze fabrieken veel CO2 uitstoten, voelen wij een grote verantwoordelijkheid. Juist daarom zijn wij, ver van politiek Den Haag waar er vooral over klimaat gepraat wordt, dagelijks bezig met nieuwe oplossingen. En niet sinds gisteren of vandaag, maar al decennialang. De industrie in Nederland heeft sinds 1990 de uitstoot van broeikasgassen met 32 procent verminderd, terwijl in de transport en elektriciteit de emissies alleen maar zijn gestegen. Hoezo zijn wij dan ineens de grote vervuilers?
Natuurlijk maken wij ons als ondernemingsraden zorgen over voorstellen voor CO2-belastingen op de industrie als geen enkel ander Europees land die overweegt, laat staan heeft. In het slechtste geval storten dat soort belastingen onze fabrieken direct in de rode cijfers, verdwijnen onze banen en importeren we straks staal, benzine of chemie uit landen die minder ambitieus zijn met maatregelen op het gebied van klimaat en broeikasgasemissiereductie. U mag ƩƩn keer raden of dat beter zal zijn voor het klimaat. In het beste geval blijft het bij politieke retoriek, maar wordt de goede reputatie van Nederland als veilige en voorspelbare investeringsplek bij onze buitenlandse aandeelhouders wel aangetast. Die zijn dan minder geneigd voor Nederland te kiezen als het om innovatieve maar dure investeringen gaat. Andere landen zullen die investeringen dan wƩl aantrekken met veel slimmer industriebeleid.
Lees hier de volledige brief
