[vc_row][vc_column][vc_column_text]Binnen de (petro)chemische industrie in Nederland is er ontzettend veel kennis over veiligheid. Ook wordt er enorm veel gedaan aan innovatie. Maar het is allemaal ook een beetje versnipperd. Hoe voorkom je dat iedereen het wiel opnieuw gaat uitvinden? En hoe breng je de kennis die er is bij elkaar? Als een soort Bol.com wil Safety Delta Nederland helpen om de Nederlandse (petro)chemische industrie in 2030 de veiligste ter wereld te laten zijn.

‘Nee, we gaan niet allemaal nieuwe dingen onderzoeken en we gaan bedrijven niet vertellen wat ze moeten doen’, zegt Arjan van Dijk, programmadirecteur van Safety Delta Nederland (SDN) (Zie kader voor zijn profiel). ‘Zie ons als een kennismakelaar, wij brengen vraag en aanbod bij elkaar. Bij SDN kan je vinden wie wat doet op het gebied van veiligheid in het bedrijfsleven, de wetenschap en bij de overheid.’

Sinds eind 2016 werken overheid, (petro)chemisch bedrijfsleven en wetenschap in het programma Duurzame Veiligheid 2030 samen. Het programma eindigt op 31 december 2020. De drie partijen zijn ervan overtuigd dat verdere samenwerking nog meer kansen biedt om de veiligheid in de (petro)chemische industrie verder te verbeteren. Daarom is SDN opgestart.

Kenniscentrum

Er wordt een kenniscentrum opgericht waar alle belanghebbenden kennis over veiligheid kunnen halen en brengen. ‘Het wordt een soort Bol.com waar informatie van allerlei partijen binnenkomt en door allerlei partijen wordt opgevraagd op een systematische manier’, zegt Van Dijk. ‘Als je bijvoorbeeld informatie zoekt over corrosie onder isolatie, dan zie je wat andere bedrijven voor succesvolle techniek hebben toegepast en vind je welke bedrijven er kennis over kunnen leveren.’

Maar welke informatie stop je nou allemaal in het kenniscentrum? Veiligheid is nogal een breed gebied. SDN richt zich daarom vooral op procesveiligheid en omgevingsveiligheid. Van Dijk: ‘We moeten kijken naar zaken waar in de industrie moeilijkheden mee zijn. Zodat als je daar een extra stap maakt, het onmiddellijk gevolgen heeft voor iedereen.’ Zo zijn bijvoorbeeld corrosie onder isolatie, menselijk handelen en lekdetectie speerpunten van het programma.

Risicoperceptie

Wil je als bedrijf een goede buur zijn, dan moet je open communiceren over de veiligheidsrisico’s van jouw fabrieken. ‘Zelf kan ik vanuit mijn huis Pernis en Moerdijk zien. Voor veel mensen kan het een onveilig gevoel geven als het in hun omgeving stinkt. Hoe communiceer je nou op een goede manier de risico’s van de industrie naar omwonenden en hoe luister je naar hun zorgen? Risicoperceptie is moeilijk. Wat wij precies gaan doen aan het stuk buiten de poort zijn we nog aan het definiëren. We willen voortbouwen op het werk uit het programma Duurzame Veiligheid 2030. Het is een belangrijk onderdeel van SDN.’

Een van de uitdagingen volgens Van Dijk is om op korte termijn partijen bij elkaar te brengen en om te zorgen dat iedereen meedoet. ‘De moeilijkheid is niet dat de grote jongens en meisjes het goed doen of specifieke bedrijven uit het MKB. Je wilt de hele keten hebben. Dat maakt het ingewikkeld.’

Een beetje mis

Een andere uitdaging is het delen van informatie, een onderwerp dat vaak toch gevoelig ligt in de industrie. Veiligheid valt gelukkig niet vaak onder intellectual property, waardoor bedrijven op dat gebied meer delen met elkaar. De moeilijkheid zit hem volgens Van Dijk in het delen van informatie over bijna-ongelukken en de oplossing die bedrijven na zo’n ‘near miss’ hebben bedacht. ‘Bedrijven delen niet altijd wat een beetje mis is gegaan uit angst voor reputatieschade of een boete. We moeten vertrouwen opbouwen dat dat wel kan. Dat begint vaak met zendings- en missiewerk. Dat gaan we de komende maanden doen.’

Op het moment van het interview half oktober is Van Dijk pas twee weken programmadirecteur, maar hij laat er geen gras over groeien. Zijn ambitie is dat SDN begin volgend jaar zichtbaar is voor gebruikers uit de industrie, wetenschap en overheid. ‘Ik ben heel ambitieus. Als je geen ambitie hebt, kom je nergens. Ik wil dat we dan een groeiend platform hebben net als Bol.com. Die begon met misschien duizend producten en nu zijn het er miljoenen.’[/vc_column_text][vc_message icon_fontawesome=”far fa-user-circle”]

Profiel Arjan van Dijk

Arjan van Dijk ging eerder dit jaar met pensioen nadat hij 36 jaar bij Shell had gewerkt. Hij begon zijn carrière in research en werkte vervolgens in verschillende rollen in raffinaderijen. In 2010 werd hij wereldwijd verantwoordelijk voor veiligheidsstandaarden bij het concern. In die tijd waren er relatief veel dodelijke ongevallen bij Shell, waarvan de meeste in het wegverkeer. Samen met zijn team heeft Van Dijk onder andere het aantal veiligheidsregels versimpeld. Er kwamen twaalf Life Saving Rules. Het aantal dodelijke ongevallen daalde dramatisch en ook waren er minder kleine incidenten.

Na deze functie leidde hij de start-up en operatie van het Kashagan-project in Kazachstan. Toen hij kwam was er al voor miljarden geïnvesteerd in een installatie die olie en gas uit de grond moest halen, en die nog niet werkte. Uiteindelijk is het met de inzet van heel veel mensen gelukt om die fabrieken te laten draaien op een veilige manier.

Daarna kwam Van Dijk weer terug naar Nederland en hield zich bezig met onderzoek naar zaken die mis zijn gegaan of bijna misgingen. Zowel op het gebied van veiligheid als investeringen.

In juli ging hij met pensioen.[/vc_message][/vc_column][/vc_row]