Ørsted, de Deense uitbater van windparken, kondigt aan twee nog te ontwikkelen offshore parken voor de kust van New Yersey, Ocean Wind 1 en -2 op te schorten. Aan het annuleren van deze projecten zijn hoge kosten verbonden. Het bedrijf geeft verder aan maar liefst  4 miljard euro af te schrijven op zijn Amerikaanse offshore parken.

Het concern, dat in Europa betrokken is bij talloze groene-energieprojecten op zee krijgt de ambitieuze projecten voor de kust niet rond vanwege snel gestegen kosten, vertragingen bij leveranciers en de recent snel gestegen rente. Ceo Mads Nipper gaf bij de bekendmaking van het nieuws aan opnieuw zijn volledige Amerikaanse offshore windportefeuille tegen het licht te houden.

De Amerikaanse markt is specifiek en lastig voor Ørsted, de overheden gaan voorlopig niet mee in de verzoeken van ontwikkelaars om hun contracten open te breken om de hogere rente- en inflatielasten te kunnen verwerken. De Amerikaanse toezichthouder is wel bezig met regels voor het heropenen van biedingen voor aanleg van windparken.

Meer projecten in gevaar

Ørsted is niet het enige bedrijf dat de ontwikkeling van windparken op zee opschort. Eerder pauzeerde de Zweedse concurrent Vattenfall de aanleg van wat het grootste windturbinepark van de Noordzee zou worden. En ook Siemens Energy, leverancier van turbines via Siemens Gamesa, deed vorige week een beroep op de Duitse overheid voor garanties tot €15 miljard om te blijven produceren.

NWEA

Jan Vos, voorzitter van Netherlands Wind Energy Association (NWEA) geeft in een reactie aan diep bezorgd te zijn over de recente ontwikkelingen. ‘Dit besluit van Ørsted past in een reeks van mislukte aanbestedingen. Dat is dramatisch. Wereldwijd is wind op zee de peiler onder de decarbonisering van onze energiesystemen.

Het is wrang: duurzame energie is goedkoop, maar op dit moment vragen overheden geld aan de producenten van die energie. Tegelijkertijd worden fossiele subsidies nog steeds als een ‘fait accompli’ gezien. Conclusie: de bedrijven die schone en goedkope energie kunnen leveren worden in een onmogelijke positie gebracht door contractuele eisen. Overheden willen geld op tafel én schone energie, dat gaat niet. ‘